De Mastin Español
Deze grote hond met zijn krachtige geblaf heeft zeker geen gebrek aan zelfvertrouwen. Als voormalige beschermhond nam hij het ten slotte op tegen wolven, beren of andere roofdieren. Maar ondanks zijn kracht en dominantie beschikt dit evenwichtige hondenras over een verbazingwekkende zelfbeheersing
Geschiedenis
Zelfs de voorouders van de Mastín Español vielen al op door hun beweging, kracht en uithoudingsvermogen. Hoewel er weinig bekend is over de oorsprong van dit hondenras, gaat men ervan uit dat de voorouders onder de grote hondenrassen te vinden zijn die ongeveer 2000 jaar geleden door de Grieken en de Feniciërs naar het Iberisch schiereiland werden gebracht. De sterke moedige honden met hun aangeboren beschermingsinstinct werden vooral bekend bij de Spaanse trekherders. Al in de 12e eeuw vergezelden ze grote kuddes schapen tijdens hun trektochten en beschermde ze betrouwbaar tegen wolven, beren en andere roofdieren. Volgens een overlevering uit de 18e eeuw uit Castilië werd een kudde von 1000 schapen meestal vergezeld door vijf honden. Een hond was dus verantwoordelijk voor 200 schapen die hij zelfstandig en zonder aanwijzingen van de herder hoedde. Gezien zijn uitstekende eigenschappen als berghond werd de Mastín Español erg gewaardeerd. Ze werden dan ook uitstekend verzorgd. De herders namen evenveel levensmiddelen voor de honden mee als voor de herders. Wie een Mastín Español verwondde, kon zware straffen verwachten van de Mesta, de middeleeuwse organisatie van Spaanse schapenboeren. Alleen al het bezit van zo'n waardevolle hond moest door de Mesta worden goedgekeurd.
Ook tegenwoordig is de Mastín Español een waardevol bezit voor herders in Spanje. Hij bewaakt de kuddes op de inheemse weides en tijdens tochten. De Mastín Español komt in heel Spanje voor; vooral in de bergen van de provincies Asturias en Leon en in de Cantabrische bergen, de Entremadura, evenals in alle gebieden en weilanden waar gehoed wordt. Doordat de hond in Spanje wijdverbeid is, wordt hij in de verschillende regio's ook Mastín Leonés, Mastín Extremeño en Mastín Manchego genoemd. In tegenstelling tot zijn herkomstland Spanje komt het ras in de andere Europes landen zelden voor.
Eigenschappen
De Mastín Español is zich bewust van zijn kracht. De zware reus met zijn diepe norse geblaf lijkt erg zelfverzekerd. Hij is zich ervan bewust dat hij op mensen en dieren intimiderend over kan komen en dat hij met zijn verschijning respect af kan dwingen. Daardoor is het niet nodig zijn kracht te demonstreren. De hond zal ondanks zijn sterke beschermingsinstinct en zijn natuurlijke wantrouwen tegenover vreemden nooit zonder aanleiding agressief zijn. Door deze eigenschappen is het een uitstekende waakhond. De honden willen hun familie beschermen en zouden tot het uiterste gaan om ze te verdedigen. Toch kunnen de honden - dankzij hun intelligentie - inschatten wanneer ze moeten ingrijpen en wanneer niet. Qua aard zijn de rashonden erg evenwichtig en goedaardig. De honden zijn niet zo snel op hun tenen getrapt. Ze laten zich door andere honden niet zomaar uit hun evenwicht brengen. Ze hebben een levendig en vrolijk karakter en zijn erg zacht, bijna teder in de omgang met hun geliefde baasje. Daardoor is de berg- en waakhond een geliefde familie- en gezelschapshond. In de schoot van hun familie voelen de honden zich het meest op hun gemak. De hond gaat ook het liefste overal mee naartoe. Hij houdt van het spelen met kinderen en kan - met de juiste opvoeding - ook met kleine kinderen worden gehouden. Hij is zich bewust van zijn kracht en zet deze gedoseerd in. Echter moet men kleine kinderen niet met de grote zware hond alleen laten.
Mastins worden beschouwd als leergierig, soms zelfs dressuurgevoelig, toch moet men zich als eigenaar ervan bewust zijn dat ze niet tot het uiterste gaan om bij hun baas in de smaak te vallen. De Mastín Español is eigenwijs en zal - ook al houdt hij van het samenleven in een familie - af en toe koppig zijn als hij iets anders wil. Vooral reutjes kunnen erg dominant voor de dag komen als er tijdens de opvoeding te veel druk op hen wordt uitgeoefend. Het kan voorkomen dat een buitenstaander de indruk krijgt dat de hond eerder zijn baasje aan het opvoeden is dan andersom. Naast de gebruikelijke consequentie is er bij de opvoeding van een Mastín Español veel geduld en vertrouwen nodig.
Uiterlijk
De zelfverzekerde soms dominante aard van de Mastín Español is ook terug te zien in zijn gedrag. De zelfverzekerde reus is noch verlegen noch agressief. Zijn gespierde lichaam laat al genoeg kracht zien. Met een schofthoogte van 77 cm bij reutjes en 72 cm bij teefjes behoort de Mastín Español ongetwijfeld tot de grote hondenrassen. In Spanje, zijn land van herkomst, wordt hij zonder inachtneming van de FCI-norm gefokt als gebruiksdier en zijn er schofthoogtes tot 100 cm en een gewicht van meer dan 110 kg mogelijk. Volgens de FCI-standaard hebben de erkende rashonden een nog steeds indrukwekkend gewicht van 70 kg.
De gladde niet al te lange vacht benadrukt zijn goed geproportioneerde gelijkmatige lichaamsbouw. De hond is twee keer per jaar in de rui. De vacht is erg dik een weerbestendig en onthult de afstamming van de Spaanse herdershond die het zelfs in de koude hoogten van het Spaanse berglandschap volhield. De hond komt in verschillende kleuren voor. De FCI geeft de voorkeur aan één kleurigheid. Ze kunnen in het geel, rood en ree rood tot zwart en wolf grijs voorkomen. Maar ook gecombineerde kleuren zoals gestroomd, met witte halskraag en gevlekt zijn toegestaan.
In tegenstelling tot de uitzonderlijk lange Mastin snuit, zijn de oren nogal klein en hangend. De korte, krachtige hals heeft een dubbele keelhuid. Zijn borst is diep en breed. Ondanks zijn lichaamsgewicht is het een beweeglijke hond die volgens zijn standaard zowel staand als in beweging harmonie uitstraalt.